Alle stro eruit gehaald en vervolgens met de hogedrukspuit alles schoongespoten. Daarna waren de varkens zelf aan de beurt. Harry en Willem gingen nog wel want die houden wel van water maar Johnny en Pebbles waren een ander verhaal.
Ank ging Pebbles afleiden door haar te kriebelen en al snel ging Pebbles er lekker voor liggen. Normaliter kan je dan alles met zo'n varken doen omdat ze in een soort van trance geraken. Echter: zodra Pebbles voelde dat ik haar bespoot met luizengif kwam ze overeind en rende weg. Ik al spuitend achter haar aan in een poging om maar zoveel mogelijk medicijn op haar te spuiten. Ze rende blaffend door Varkensland met mij er achter aan. Het was geen gezicht. toch is het me aardig gelukt om haar te besproeien. Toen was Johnny aan de beurt. Hij begon meteen al te rennen. Op een gegeven moment hadden we hem, min of meer per ongeluk, in een hoek en toen lukte het me aardig om hem ook te besproeien, onder luid protest. Ik moest vooral op zijn buik, oksels en liezen zijn en dat ging best wel goed omdat Johnny meteen ging liggen rollen omzich droog te wrijven. Op een gegeven moment kwam hij overeind en kwam tandenknarsend en blazend op me af lopen. Dit is in varkensgedrag een teken dat hij op het punt staat om aan te vallen. Ik liep langzaam achteruit om hem te laten zien dat er geen dreiging meer van mij uit ging en toen kalmeerde hij. Even later bood Ank hem iets lekkers aan en dat nam hij aan. Alles was weer goed.
Toen de varkens daarna in de stal kwamen waren ze blij met het nieuwe stro. Pebbles ging meteen een nest maken en Harry ging donderjagen in het nieuwe sto. Willem ging een rustig op zijn kont voor de slowfeeder zitten en begon hooi te eten.
Filmpje op https://www.youtube.com/watch?v=ZvfR6ONEfYc
Mon, 01 October